กรรม ของคนขายสุรา.

การขายเหล้า แม้จะถูกกฏหมาย แต่ผิดศีลธรรม

     ในปัจจุบันการค้าขายสิ่งที่ผิดกฏหมาย ทางการย่อมไม่ปล่อยปละละเลย และหลายๆคนย่อมไม่กระทำเพราะเป็นสิ่งที่ผิดทั้งกฏหมายและศีลธรรม แต่มีการค้าขายอยู่ชนิดหนึ่งที่แม้จะถูกกฏหมาย แต่ก็ยังต้องบอกว่าผิดศีลธรรม ยังคงต้องได้รับผลกรรมในด้านที่ไม่ดีอย่างแน่นอน.

     "เหล้า" หรือ "สุรา" ในบ้านเรามีการค้าขายอย่างเปิดเผยและถูกกฏหมาย แม้จะเป็นเหล้าที่ต้มเองโดยชาวบ้าน แล้วนำไปเสียภาษีสรรพสามิตก็ย่อมฟถือว่าถูกกฏหมาย ไม่ใช่เหล้าเถื่อนอีกต่อไป ผู้คนก็เลยมองว่าเป็นสิ่งที่ไม่ผิด เพราะไม่ผิดกฏหมาย แต่ในแง่ของธรรมะ ศีลธรรมแล้ว ไม่ว่าท่านจะรับมาขายหรือผลิตเอง ย่อมได้รับผลกรรมตามมา

     ผลกรรมที่ขาย "เหล้า" หรือ "สุรา" ที่้เด่นชัด ในชาตินี้ มีดังนี้

•  ขึ้นชื่อว่า กรรม เป็น อจินไตย เข้าใจได้ยาก ส่งผลได้ทั้งเร็วและช้า ถ้าพูดถึงกรรมในชาติปัจจุบันส่วนใหญ่จะแสดงผลให้เกิดที่ลูก(บุตร) จะทำให้บุตร เป็นคนที่หลงผิดเป็นชอบ ลุ่มหลงมัวเมาในสิ่งที่คนอื่นๆมองว่าเป็นสิ่งที่ไม่ดี ไม่น่าทำ ไม่น่ามอง เช่นในสายตาของคนปกติทั่วไป มองว่าผู้หญิงคนหนึ่งเป็นคนที่ไม่ดี ไม่น่าคบ เป็นคนชั่วด้วยกาย วาจา และใจ แต่บุตรของผู้มีอาชีพขายเหล้า กลับมองว่าเป็นผู้หญิงที่ดี น่ารัก เป็นคนดี ลุ่มหลงมัวเมาจนถอนตัวไม่ขึ้น ไม่ว่าผู้อื่นจะตักเตือนอย่างไร จะว่ากล่าวอย่างไร ก็ไม่ฟัง และสุดท้ายก็มักจะเสียใจในที่สุด
• มักจะเป็นโรคที่เกี่ยวข้องกับสุรา หรือบุตร ญาติพี่น้องมักจะป่วยด้วยโรคเกี่ยวกับสุรา (หมายถึงโรคที่คนดื่มสุราแล้วมักจะเป็น เช่น ตับแข็ง มะเร็ง เป็นต้น) ถึงแม้ว่าจะไม่ดื่มสุรา ก็ยังมีโอกาสเสี่ยง เพราะกรรมที่เป็นคนส่งเสริมให้ผู้อื่นป่วยด้วยโรคเกี่ยวกับสุรา ส่งผลทำให้ผู้ขายสุรา ได้รับผลกรรมนี้ด้วยเช่นกัน
• มักจะเสียทรัพย์สิน อันเกิดจากผู้ที่ดื่มสุราอยู่เสมอๆ เช่น มีผู้ที่ดื่มเหล้าเมาแล้วขับรถพุ่งเข้าชนทรัพย์สินอันมีค่า ของผู้ที่ขายสุรา เป็นต้น เนื่องมาจากเงินที่ได้จากการขายสุรา เป็นทรัพย์ที่ไม่บริสุทธิ์ เมื่อได้ทรัพย์มาอย่างไม่บริสุทธิ์ย่อมเสียไปโดยง่าย และมักจะเสียไปกับผู้ที่มีกรรมเกี่ยวข้องกัน นั่นก็คือ ผู้ที่ดื่มสุรานั่นเอง

     มีคนบอกว่า "ถ้าไม่อยากให้มีคนดื่มเหล่า ไม่อยากให้มีคนสูบบุหรี่ ก็อย่าให้มีคนขาย " ด้วยเป็นมนุษย์ปุถุชน อันหนักอึ้งไปด้วยกิเลส ย่อมทำได้ยาก  ผู้ที่กระทำกรรมไม่ดี 90% รู้ว่าเป็นสิ่งที่ไม่ดี แต่ก็ยังกระทำกันอยู่  พระท่านถึงได้บอกว่า "สอน คนที่สอนได้" ที่เหลือก็ให้ฟังไว้ จะปฏิบัติหรือไม่ เป็นเรื่องของปัจเจกชน ขนาดฝรั่งยังมีสุภาษิตที่ว่า "เราสามารถพาม้าไปที่ลำธารได้ แต่ไม่สามารถบังคับให้ม้ากินน้ำได้" ฉันใดก็ฉันนั้น.